به نقل از «جام جم آنلاین»

به وسعت انسانیت، به بلندای بخشندگی

تاریخ انتشار: ۱۳ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۸۷۵۶۶۹

  البته آنچه بیش از هر موضوع دیگری باید به آن توجه کرد، نهادینه کردن فرهنگ نیکوکاری و فرهنگ‌‌سازی در این بخش است. در واقع این فرهنگ نه تنها به دیگران کمک می‌کند بلکه فرصتی برای افراد است تا به رشد و توسعه فردی و اجتماعی خود بپردازند. در واقع، فرهنگ نیکوکاری به عنوان یک عملکرد اجتماعی، قابلیت توسعه و تقویت دارد و در ترویج هر چه بهتر سبک زندگی ایرانی اسلامی موثر است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

فرهنگ نیکوکاری،فرهنگی انسانی است که دین مبین اسلام نیزبارها به آن سفارش کرده است زیرا سرمایه‌های دنیوی امانتی است که ازآن باید دردستگیری از نیازمندان استفاده کردتا آنان ازمواهب دنیوی نیزبرخوردار شوند. 
     
همگرایی اجتماعی نهفته در نیکوکاری
نیکوکاری بخشی از سبک زندگی دینی است و این سبک زندگی، سبکی ایرانی ـ اسلامی بوده و باید در راستای ترویج این فرهنگ تلاش کنیم. آرزوی بسیاری از افراد نیکوکار حل و مرتفع کردن مسائل و مشکلات شهروندان آن جامعه است. شواهد حاکی از آن است که در این کار نه فقط افراد نیازمند از بخشش دیگران خرسند می‌شوند بلکه افراد نیکوکار نیز از کار خوب‌شان به همان اندازه سود می‌برند. به نوعی حسی که همه اعضای جامعه را درگیر خود می‌کند. سید امیرعباس عبداللهی، دکتری جامعه‌شناسی و کارشناس ارشد مسائل مذهبی در این خصوص به جام‌جم می‌گوید: «فرهنگ نیکوکاری برگرفته از آموزه‌های دینی است که در مباحث قرآنی نیز ریشه دارد. این موضوع خودش به تنهایی یک فرهنگ است یعنی اگر در آینده دچار مشکل شدید و اگر این فرهنگ در جامعه نیز نهادینه شود، دیگران هم قطعا مشکل شما را درک خواهند کرد و به نوعی همدلی و همگرایی اجتماعی را در این مسأله شاهد خواهیم بود.»او همچنین می‌افزاید: «در شرایط فعلی که بسیاری از افراد مشکلات اقتصادی دارند، ما با اندک درآمد خود می‌توانیم این فرهنگ را توسعه بخشیم. اگر ما حسنات نیکوکاری را در ابعاد مختلف در جامعه ترویج و آموزش دهیم و افراد روحیه تعاون خود را با چنین کارهایی تقویت کنند، در ترویج این فرهنگ تلاش کرده‌ایم. البته ما می‌توانیم با کارهای کوچکی مبلغ و مبشر این فرهنگ باشیم.» 
     
تکامل روح انسان با بخشندگی
بخشش بهترین روش برای تکامل روح انسان به شمار می‌رود و علاوه بر پرورش خلق و خوی افراد، آنان را به خدا نیز نزدیک می‌کند. گویی دستانی که دست دیگری را می‌گیرند، بندگی واقعی را بجا می‌آورند. همان‌طور که این جامعه‌شناس نیز معتقد است و تصریح می‌کند: «فرهنگ نیکوکاری در بعد فردی، انسان را خویشتندار می‌کند و به انسان آموزش می‌دهد که در سختی‌ها هم می‌تواند از سایر افراد کمک دریافت کند. اگر  بتوانیم حل مسأله در جامعه را به عنوان یک فرهنگ نهادینه کنیم، قطعا باعث ارتقای اجتماعی خواهیم شد.» از سویی دیگر انسان ذاتا اجتماعی است و این روحیه در او بسیار دیده می‌شود. احساساتی همچون همدردی، همکاری و یاری به همنوعان هم به واسطه زندگی اجتماعی خود را نشان می‌دهد. همچنین در خانواده‌هایی که روحیه همدلی، انفاق و کمک رسانی بیشتر وجود دارد، از انسجام بیشتری نسبت به سایر خانواده‌ها برخوردارند چرا که بخشش سبب لذت از ثروت و دارایی می‌شود و رضایت از زندگی را به دنبال دارد. عبداللهی نیز بر این باور است که اگر کودکی شاهد انفاق مال توسط والدین و خانواده خود باشد، او هم یاد می‌گیرد که این کار را انجام دهد. 

دیدگاه غرب و اسلام نسبت به نیکوکاری
درخصوص انفاق و کمک به دیگران آیات و روایات گوناگونی وجود دارد، روایاتی که همگی دلالت بر این موضوع دارند که هیچ‌گاه مال انسان با احسان کم نخواهد شد. موضوعی که عبداللهی هم به آن اشاره می‌کند و می‌گوید: «بسیاری از افراد فکر می‌کنند که با کمک به دیگران فقیر می‌شوند در صورتی که خداوند تبارک و تعالی چنان برکتی در مال آنان حاصل می‌کند که غیرقابل انکار است.»این جامعه شناس ضمن بیان تفاوت دیدگاه غرب و اسلام نسبت به نیکوکاری عنوان می‌کند: «اقتصاد اسلامی دقیقا برعکس نظریات غربی، اقتصادی در گردش است چرا که اقتصادهای غربی بر این باورند که فقط باید مال اندوزی داشت اما اقتصاد اسلامی می‌گوید که انفاق هم انجام دهید. این دو آموزه از نظر انسان‌شناسی و مبناشناسی با یکدیگر متفاوت است. نظریات غربی این‌گونه است که حق کمک کردن را از افراد سلب می‌کند اما در آموزه‌های دینی تقویت حس تعادل و تعاون وجود دارد. این گفتمان در طول تاریخ اسلام نیز وجود داشته، همان‌طور که پیامبر عظیم‌الشان اسلام نیز همواره انفاق می‌کردند و حتی آن را به دیگران هم یاد می‌دادند. در فرهنگ غرب می‌گوید کسانی که به لحاظ مالی وضعیت خوبی ندارند با بخشش مال، محکوم به شکست می‌شوند ولی در آموزه‌های دینی چنین نیست.» به هرحال ایجاد روحیه همکاری وهمدلی موضوعی است که نقش موثری در جامعه مخصوصا در نوع و سبک زندگی افراد ایفا می‌کند و آموزه‌های چنین روحیه‌ای باید از دوران کودکی پرورش یابد.

منبع: جام جم آنلاین

کلیدواژه: نیکوکاری سبک زندگی ایرانی اسلامی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۸۷۵۶۶۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اسلام بزرگترین حامی حقوق زن است

به گزارش خبرگزاری مهر، متن پیام حضرت آیت‌الله حسین نوی همدانی به اختتامیه همایش ملی «هویت عصری زنان در آئینه قرآن و حدیث» به این شرح است:

بسم الله الرحمن الرحیم الحمدلله رب العالمین و الصلاه و السلام علی سیدنا و نبینا ابی القاسم المصطفی محمد و علی اهل بیته الطیبین الطاهرین سیما بقیه الله فی الارضین.

با سلام و تحیت به آن مجمع محترم؛

موضوع «جایگاه و موقعیت بانوان» از دیرباز مورد گفتمان اندیشمندان و صاحب نظران بوده و نویسندگان و نظریه پردازان در این زمین دیدگاه‌های گوناگونی ارائه داده و هر یک از آنان برداشت و تحلیلی داشته و طبق جهان بینی خود آن را ابراز داشته‌اند. که این موضوع مطالعه تاریخ اقوام و ملل روشن‌تر می‌شود.

در این میان مکتب حیات بخش اسلام که کامل‌ترین ادیان است با توجه به نظر واقع بینانه به انسان و وظایف و تکالیف او، موقعیت بانوان را به نحو اصولی مورد تجزیه و تحلیل قرار داده و با عنایت به ساختار زنان به تبیین حقوق آنها پرداخته است که با نگرش دقیق و خالی از اغراض باید گفت: در هیچ مکتب و گرایشی اینگونه حریم و حقوق زنان مورد حمایت قرار نگرفته و شأن و منزلت آنان مصونیت پیدا نکرده است.

مگر نه این است که پیش از ظهور اسلام با زنان در همه نقاط جهان به بدترین نوع برخورد می‌شده و از کمترین حقوق اجتماعی محرومشان داشته بودند.

که در آن فضای مسموم حضرت رسول اکرم (ص) رفعت مقام و شأن بالای بانوان را با کمال صراحت اعلام و قوانینی بر اساس فطرت انسان مقرر داشت.

و مگر نه این است که با استقبال از حضور زنان در عرصه‌های جهادی و آموزشی و پرورشی و اجتماعی سال‌های نخستین ظهور اسلام به عصر طلایی تبدیل شد و بر تارک جبین تاریخ اسلام درخشید.

انسانی در میان دو دیوار بلند تحجر و تمدن کاذب. محبوسی در اعماق دو زندان: زندان جاهلیت و زندان بردگی مدرن. اسیر دو کمند: کمند اوهام و خرافات و کمند تهمت و افترات. مقهور دو فرهنگ، فرهنگ جاهلی و فرهنگ کلمات فریبنده به نام آزادی و به عنوان علم و تمدن و تساوی حقوق. بالاخره فریادگری بدون فریادرس! و مجرمی بدون ارتکاب جرم، مظلومی به ظلم مضاعف و محروم از حقوق زندگی صحیح.

در روزگاری که در تمام فرهنگ‌های اقوام و ملل جهان «زن» به عنوان یک «موجود پست» و «طفیلی» و انسان درجه دوم مطرح بود و تلخی و محرومیت بر همه ابعاد و زندگی او چه سیاسی، چه فرهنگی و چه اقتصادی سایه افکنده و مورد بدبینی‌ها و آماج تهمت‌ها بود و از هیچ روزنه‌ای بر افق زندگی او روشنایی نمی‌تابید، و همه درها بر روی او بسته بود، خورشید اسلام طلوع کرد و افق زندگی او را از کران تا کران روشن نمود و ندای عطوفت آمیز پیغمبر رحمت، حضرت محمد (ص) روح نشاط و امید در کالبد او دمید و راه ترقی و تکامل را به روی او از همه جهت باز کرد.

حضرتش موقعیت مهم «زن» در اجتماع بشری و جایگاه بلند او و شایستگی‌ها و استعدادهای فراوانی را که دست آفرینش در وجود این موجود بدیع قرار داده است را گوش زد کرد و آیه‌هایی از قرآن مجید را در رابطه با معرفی مقام مهم زن و ارزش والای او برای مردم بیان نمود. «زن» را به عنوان اینکه مانند مرد یک انسان کامل است و شایسته همه کمالات و کرامت‌های انسانی است و شایستگی خلیفه الهی بودن را دارد معرفی کرد.

«من عمل صالحا من ذکر أو انثی و هو مومن فلنحیینه حیاة طیبة ولنجزینهم اجرهم بأحسن ما کانوا یعملون»

«ان المسلمین و المسلمات و المومنین والمومنات والقانتین والقانتات والصادقین والصادقات و الصابرین و الصابرات والخاشعین والخاشعات و المتصدقین و المتصدقات والصائمات والحافظین فروجهم والحافظات والذاکرین الله کثیرا و الذاکرات أعد الله لهم مغفرة و اجرا عظیما»

این نمونه‌ای از آیات قرآن در عظمت زنان است و بر همین اساس همانطور که نمونه‌ای از مردان برای الگوسازی ذکر نمود، از زنان شایسته یز به عنوان الگو معرفی می‌شود:

«ضرب الله مثلاً للذین کفروا امرأت نوح و امرأت لوط کانتا تحت عبدین من عبادنا صالحین فخانتاهما فلهم یغنیا عنهما من الله شیئا و قیل ادخلا النار مع الداخلین و ضرب الله مثلاً للذین آمنوا امرأت فرعون إذ قالت رب ابن لی عندک بیتا فی الجنه و نجنی من فرعون و عمله و نجنی من القوم الظالمین و مریم ابنت عمران التی احصنت فرجها فنفخنا فیه من روحنا و صدقت بکلمات ربها و کتبه و کانت من القانتین»

و در روایات ما نیز احادیث مختلف و متواتر درباره حقوق و جایگاه بانوان ذکر شده است که توصیه می‌شود به کتب حدیثی ما مراجعه کرده و با در نظر گرفتن سند احادیث بعضی از مطالب جعلی که با قرآن کریم مطابقت ندارد را استثنا نمود.

امروز نیز دنیای کفر با متهم ساختن اسلام نسبت به حقوق زن آنچه را که خود در عمل انجام می‌دهد به دین مقدس ما نسبت می‌دهد در حالی که با این عمل می خواهد پرده سیاه بر حقایق و موقعیت زن در اسلام بپوشاند و عمل ننگین خود را نسبت به بانوان توجیه نماید، اما باید با صدای رسا و بلند اعلام کرد که این دین بزرگترین حامی حقوق زن می‌باشد.

در پایان از همه حاضرین، خصوصاً از برگزارکنندگان این جلسه محترم و به ویژه نماینده معظم ولی فقیه آیت الله آقای نور مفیدی کمال سپاس و تشکر را دارم و و توفیق همگان را از خداوند متعال خواستارم و ملتمس دعای خیر می‌باشم.

کد خبر 6094197